Ennn... alweer thuis !
Door: Kevin
Blijf op de hoogte en volg Kevin
02 Juli 2014 | Zuid-Afrika, Vanderbijlpark
De tijd in Zuid-Afrika zit er alweer op, nu weer lekker in het warme Nederland leven.
Nog even een verslag van onze laatste paar dagen rondreis in het zuiden van Zuid-Afrika.
Dag 1: Gisteren zijn we 's ochtends om 5 uur! vertrokken richting Port Elizabeth om daar 10 uur later aan te komen. Uiteten, voetbal kijken en daarna lekker slapen. Had ik de wekker gezet om 23:55 voor Engeland - Italië, word ik om 5 uur pas wakker met de tv nog aan op de laatste minuten van Ivoorkust - Japan. In ieder geval dus wel bij kunnen slapen, wat ook wel weer nodig was. Vanmorgen weer vroeg ontbijten en daarna door naar Bay world. Bay world is een museum over vanalles en nog wat, een reptielenpark en een aquariumwereld. Daarna zijn we naar de Boardwalk gegaan waar we arcade games hebben gespeeld, gekart hebben en mijn geld aan het casino gedoneerd hebben. Net in de kroeg, waar een aantal jaar geleden het meeste bier van Zuid-Afrika verkocht is, gegeten. Nu weer op bed liggen en hopen dat ik het vol kan houden tot en met Argentinië. Morgen gaan we misschien op walvissentocht, maar aangezien het weer hier winderig en regenachtig is valt het nog te betwijfelen of dit doorgaat. Dit was dag 1, nog 15 te gaan!
Dag 2: Vandaag weer gestart met een heerlijk ontbijt. Daarna zijn we 2 uur bezig geweest om een activiteit voor vandaag te zoeken, aangezien het weer te slecht was voor de walvissentocht. Blijkt dat het Youth day is, een internationale feestdag (t.g.v. opstand schooljongeren soweto tegen de blanke regering). Daarnaast is dit dus totaal niet het toeristisch seizoen en hebben we veel dingen die we hier kunnen doen al gedaan de laatste paar maanden. Dus zijn we maar naar het winkelcentrum gegaan om even wat rond te kijken en daarna de film Edge of tomorrow te kijken in de bioscoop. Daarna lekker gegeten en toen gebiljart en ondertussen Duitsland - Portugal gekeken. Wat een wedstrijden dit WK! Onvoorspelbaar, veel goals en we zijn pas net begonnen. Helaas valt het wel op dat de scheidsrechters veel fouten maken. Vanavond nog wat voetbal kijken, mijn koffers (alweer) pakken en daarna morgen vroeg opstaan om naar Kaapstad te vertrekken. Kan niet wachten om in kaapstad aan te komen, want ik ben het reizen wel moe en tussen port elizabeth en kaapstad ligt de grootste bungeejump ter wereld (215 mtr). We zullen zien hoeveel lef ik morgen heb en hoe ik me voel. Kan niet wachten, NOT!
Dag 3: Vanmorgen waren we van plan om lekker vroeg op te staan, zodat we vroeg konden vertrekken naar onze volgende bestemming: Gansbaai. De planning was dat we om 7 uur zouden opstaan, maar om kwart over 8 werden we pas wakker en zijn we als dolle dwazen naar de ontbijtzaal gegaan om ons snel voor te bereiden op de lange tocht. We wisten dat we ook nog een tussenstop moesten maken na 2 uur, want daar was het moment dat we de sprong van ons leven gingen wagen. Dit gaat het engste moment uit mijn leven worden. Van een 216 meter hoge brug naar onder bungeejumpen, de hoogste bungeejump van een brug ter wereld! Na alle moed verzameld te hebben zijn we een ticket gaan kopen, zodat we niet meer terug konden. We kregen de uitrusting, werden naar boven gelopen, kregen uitleg en toen stonden we daar met de gedachte dat we 3 minuten later moesten springen, 216 meter boven de afgrond. Maar wat een gave sprong was dat! Adrenaline binnen gekregen voor een heel jaar, dat wordt nog leuk met auto rijden. Alhoewel? Toen we gestopt waren bij het bungeejumpen hadden we nog maar voor 30 km benzine in de auto en we hadden geen idee wanneer het volgende tank station zou komen. Oftewel zo snel mogelijk doorschakelen, niet te hard rijden en vooral veel afsnijden. Gelukkig kwamen we net op tijd een tankstation tegen, redding in nood. Daarna zijn we doorgereden naar Milo zijn oom in Gansbaai. We kwamen aan in Gansbaai en het enige wat we zagen waren dikke villa's en een geweldig uitzicht met bergen, wolken, de ondergaande zon en de oceaan. Wat gaat dat heerlijk worden om in deze villa wakker te worden en je lekker uit te strekken met dit uitzicht!
Dag 4: Vandaag zijn we naar Hermanus gegaan, dé plaats voor walvissen te spotten. Helaas waren er vandaag geen walvistochten, dus hebben we die maar voor vrijdag geboekt. Voor vandaag dus maar een quadtocht geboekt, maar eerst hadden we de tijd om nog wat rond te kijken in winkels in dit toeristische stadje. Na een tijdje begint het kei hard te regenen, dus is het quad rijden ook uitgesteld naar morgenvroeg. We hebben onze tijd toen maar gedood door alle, maar dan ook echt alle winkels af te gaan in Hermanus. Aangezien we geen kabel-tv hebben in ons appartement hebben we besloten de wedstrijd te kijken in Hermanus, dus moesten we daar maar 3 uur mee doden. De moeite waard was het in ieder geval wel, want elke wedstrijd met het Nederlands Elftal brengt in ieder geval genoeg sensatie met zich mee! Momenteel zit ik met een glimlach dit bericht te typen, zeker met de gedachte dat Spanje alweer 2-0 achter staat. Dat zou betekenen dat Nederland en Chili nu al door zijn. Wow, gewoon wow!
Dag 5: Deze dag zijn we begonnen met quadrijden. We waren van plan om gisteren quad te gaan rijden, maar door weersomstandigheden was dit uitgesteld tot vandaag. Komen we daar om 10 uur aan, moeten we eerst tot 11 uur wachten op een andere groep van 3 personen die met ons mee zou gaan. Om 11 uur waren ze er nog niet, wilden we net gaan met ons tweeen en een gids, komt er een auto aan met jawel die 3 personen. Weer een kwartier wachten, voordat we eindelijk kunnen beginnen. Daarna zijn we dus met zijn 6en begonnen, Milo en ik achteraan zodat we af en toe (regelmatig) stil konden gaan staan voor een minuut. Niet om van het uitzicht te genieten, maar meer zodat we dan daarna eindelijk gas konden geven om de rest weer bij te halen. Maar goed dat wij niet met zn tweeen waren, want dan was deze 2 uur durende tocht, met trouwens een geweldig uitzicht op de top, binnen 15 minuten voorbij. Het stelde dus eigenlijk niet veel voor, maar we hebben het beste er van gemaakt. Daarna hebben we besloten om eindelijk eens een keer niets te doen en gewoon rust te pakken in plaats van de mentaliteit alles proberen te zien in zo weinig mogelijk tijd. Ik heb nu dus de tijd gehad om met mijn broertje en zusje te skypen als een van de laatste keren, de volgende keer kunnen we weer face to face praten. Daarnaast heb ik even met opa en oma kunnen bellen en kunnen horen dat alles met hun nog goed gaat. Morgen krijgen we te horen of de walvissentocht doorgaat of niet, hopelijk wel want die is al te vaak uitgesteld en in Kaapstad heb ik wel meer te doen. Ik zal me nog zo n 2 weken veilig houden en daarna kom ik weer fijn naar huis!
Dag 6: -. Walvissentocht afgelast, avondje gespind en voor de rest niks gedaan.
Dag 8: Gisteren hebben we nog de laatste dag rust gepakt, voordat we naar Kaapstad zouden gaan. Vanmorgen hebben we eerst eindelijk onze walvissentocht gedaan. Dit was een van de eerste tochten na een lange tijd van te slechte weersomstandigheden voor een walvissentocht. Binnen een half uur waren we al flink verwend, want we hadden een zonnevis, 2 soorten walvissen, een zeehond en een albatros gezien. Om de lijst af te maken moesten we nog pinguins, witte haaien en dolfijnen spotten. Achteraf hebben we alleen de dolfijnen niet gezien. Witte haaien hebben we gespot en we hebben een dode pinguin uit het water gevist. Daarna hebben we afscheid genomen van Milo's familie om vervolgens onze tocht naar Kaapstad te maken. Wat een uitzicht hebben we al gezien dit uur dat we buiten zijn geweest! Ik kan niet wachten om morgen wakker te worden en Kaapstad echt te gaan verkennen. Zoveel mensen die ooit in Kaapstad willen zijn geweest en momenteel zit ik hier gewoon, genieten dus. Morgen gaan we een wijntocht of proeverij doen en daarna gaan we het Nederlands Elftal kijken met een braai en wat bier. Voor de rest nog veel andere plannen, dus in het vliegtuig zal ik helemaal afgebrand zijn en lekker wat uurtjes slaap kunnen pakken hopelijk. Kaapstad, kan niet wachten om jou te verkennen!
Dag 9 of 10 ofzo: Uit verveling dan maar een update. Ik zit nu namelijk in de wachtruimte in het ziekenhuis en zijn al sinds 4 uur vanmiddag aan het stressen, want Milo voelt zich totaal niet lekker. Maar goed dat er met Milo relatief weinig aan de hand is, want 1 minuut geleden kwam er nog een totaal bebloede vrouw binnen met een man die blijkbaar nog geen tijd had om schoenen aan te trekken. En de hele familie erachteraan nu. Vandaag zijn we dus naar Robbeneiland geweest en wat een dag hadden we gekozen, het was heerlijk warm. De verhalen en de gedachte bij Robbeneiland waren leuk, maar het eiland zelf was niet zo bijzonder helaas. Maar we gaan deze week gewoon alle touristische attracties af, bijzonder of niet. Morgen even kijken wat we gaan doen, want Milo en de collega van Milo zijn plotseling ziek. Misschien was het het vlees van gisteren en blijkt dus dat mijn immuunsysteem prima is. Vanavond weer slapen op dat gruwelijke bed dat er gewoon prima uitziet, maar waar we elke ochtend met spierpijn door wakker worden. Goede slaaprust neem ik in Nederland wel weer dan. Zelfs gisteren na de nodige alcohol, kon ik nog niet pitten. Ik wacht nu nog maar even in de wachtkamer en straks maar weer proberen te slapen, anders een bank opzoeken.
1 Dag na gisteren: Vanmorgen zijn we eerst naar het ziekenhuis gegaan om de resultaten van Milo op te halen. Daarna zijn we naar het aquarium geweest en hebben we de hop on hop off bus gedaan. Op de "mooie mensen" en "van achter de zonnebril naar bruingezonde lijven kijken" na viel deze tocht een beetje tegen, maar we kunnen zeggen dat we kaapstad hebben gezien. Daarna hebben we (weer) geprobeerd wijn te proeven. Nou ja ik heb het geprobeerd, de rest ging met flessen wijn naar huis. Vervolgens zijn we wat gaan drinken in hooters om vervolgens mitchells laatste avondmaal in zuid afrika te eten...
Nog 5 dagen: Vandaag zijn we met slechte weersvoorspellingen en hopend op goed geluk vertrokken naar Boulders Beach en daarna naar Kaap de Goede Hoop en Cape Point. Hier hebben we als echte toeristen een aantal foto's gemaakt. Alleen jammer dat we de meeste omgevingen nooit zo mooi op foto kunnen vastleggen dan dat ze in werkelijkheid zijn. Zelfs de bus met japanners en chinezen zal dit niet gelukt zijn. De laatste paar maanden hebben we echt veel gave uitzichten gezien, waardoor het al snel niet meer special lijkt. Daarom maar met de gedachte dat we weer bijna in Nederland naar de Nederlandse bakstenen kunnen kijken, genieten van de laatste mooie natuur.
2 More days: Yesterday we went to the airport to check out how to get there and where to drop off our car on monday. It almost felt like we had to go back home, but nooo, on monday i will go there again and really leave back home. Actually we had quite an easy day yesterday and after that going to the airport we went shopping and going to a too fancy restaurant. Today we proved ourselves by climbing the Table Mountain instead of many people that take the cable trail up and down again. We ate good, we brought a lot of water and the weather was good so we were ready for the hike. But at the end everyone was happy to be down again after making 1000s of pictures of the beautiful views. Tomorrow our last full day in Cape Town, still not sure what to do. After that, back to my family and friends. What a time it was and what a time it will always be in my mind.
En nu, dit verhaal typende ben ik gewoon weer thuis! Gisteren een geweldige “onverwachtte” welkom thuis party gehad. Eerst met de familie naar Tin-Sun en daarna stonden in een keer mijn vrienden op de stoep. Vanavond komt de familie nog langs en dan voel ik me weer helemaal thuis, wat kan het toch snel gaan.
Nog even een verslag van onze laatste paar dagen rondreis in het zuiden van Zuid-Afrika.
Dag 1: Gisteren zijn we 's ochtends om 5 uur! vertrokken richting Port Elizabeth om daar 10 uur later aan te komen. Uiteten, voetbal kijken en daarna lekker slapen. Had ik de wekker gezet om 23:55 voor Engeland - Italië, word ik om 5 uur pas wakker met de tv nog aan op de laatste minuten van Ivoorkust - Japan. In ieder geval dus wel bij kunnen slapen, wat ook wel weer nodig was. Vanmorgen weer vroeg ontbijten en daarna door naar Bay world. Bay world is een museum over vanalles en nog wat, een reptielenpark en een aquariumwereld. Daarna zijn we naar de Boardwalk gegaan waar we arcade games hebben gespeeld, gekart hebben en mijn geld aan het casino gedoneerd hebben. Net in de kroeg, waar een aantal jaar geleden het meeste bier van Zuid-Afrika verkocht is, gegeten. Nu weer op bed liggen en hopen dat ik het vol kan houden tot en met Argentinië. Morgen gaan we misschien op walvissentocht, maar aangezien het weer hier winderig en regenachtig is valt het nog te betwijfelen of dit doorgaat. Dit was dag 1, nog 15 te gaan!
Dag 2: Vandaag weer gestart met een heerlijk ontbijt. Daarna zijn we 2 uur bezig geweest om een activiteit voor vandaag te zoeken, aangezien het weer te slecht was voor de walvissentocht. Blijkt dat het Youth day is, een internationale feestdag (t.g.v. opstand schooljongeren soweto tegen de blanke regering). Daarnaast is dit dus totaal niet het toeristisch seizoen en hebben we veel dingen die we hier kunnen doen al gedaan de laatste paar maanden. Dus zijn we maar naar het winkelcentrum gegaan om even wat rond te kijken en daarna de film Edge of tomorrow te kijken in de bioscoop. Daarna lekker gegeten en toen gebiljart en ondertussen Duitsland - Portugal gekeken. Wat een wedstrijden dit WK! Onvoorspelbaar, veel goals en we zijn pas net begonnen. Helaas valt het wel op dat de scheidsrechters veel fouten maken. Vanavond nog wat voetbal kijken, mijn koffers (alweer) pakken en daarna morgen vroeg opstaan om naar Kaapstad te vertrekken. Kan niet wachten om in kaapstad aan te komen, want ik ben het reizen wel moe en tussen port elizabeth en kaapstad ligt de grootste bungeejump ter wereld (215 mtr). We zullen zien hoeveel lef ik morgen heb en hoe ik me voel. Kan niet wachten, NOT!
Dag 3: Vanmorgen waren we van plan om lekker vroeg op te staan, zodat we vroeg konden vertrekken naar onze volgende bestemming: Gansbaai. De planning was dat we om 7 uur zouden opstaan, maar om kwart over 8 werden we pas wakker en zijn we als dolle dwazen naar de ontbijtzaal gegaan om ons snel voor te bereiden op de lange tocht. We wisten dat we ook nog een tussenstop moesten maken na 2 uur, want daar was het moment dat we de sprong van ons leven gingen wagen. Dit gaat het engste moment uit mijn leven worden. Van een 216 meter hoge brug naar onder bungeejumpen, de hoogste bungeejump van een brug ter wereld! Na alle moed verzameld te hebben zijn we een ticket gaan kopen, zodat we niet meer terug konden. We kregen de uitrusting, werden naar boven gelopen, kregen uitleg en toen stonden we daar met de gedachte dat we 3 minuten later moesten springen, 216 meter boven de afgrond. Maar wat een gave sprong was dat! Adrenaline binnen gekregen voor een heel jaar, dat wordt nog leuk met auto rijden. Alhoewel? Toen we gestopt waren bij het bungeejumpen hadden we nog maar voor 30 km benzine in de auto en we hadden geen idee wanneer het volgende tank station zou komen. Oftewel zo snel mogelijk doorschakelen, niet te hard rijden en vooral veel afsnijden. Gelukkig kwamen we net op tijd een tankstation tegen, redding in nood. Daarna zijn we doorgereden naar Milo zijn oom in Gansbaai. We kwamen aan in Gansbaai en het enige wat we zagen waren dikke villa's en een geweldig uitzicht met bergen, wolken, de ondergaande zon en de oceaan. Wat gaat dat heerlijk worden om in deze villa wakker te worden en je lekker uit te strekken met dit uitzicht!
Dag 4: Vandaag zijn we naar Hermanus gegaan, dé plaats voor walvissen te spotten. Helaas waren er vandaag geen walvistochten, dus hebben we die maar voor vrijdag geboekt. Voor vandaag dus maar een quadtocht geboekt, maar eerst hadden we de tijd om nog wat rond te kijken in winkels in dit toeristische stadje. Na een tijdje begint het kei hard te regenen, dus is het quad rijden ook uitgesteld naar morgenvroeg. We hebben onze tijd toen maar gedood door alle, maar dan ook echt alle winkels af te gaan in Hermanus. Aangezien we geen kabel-tv hebben in ons appartement hebben we besloten de wedstrijd te kijken in Hermanus, dus moesten we daar maar 3 uur mee doden. De moeite waard was het in ieder geval wel, want elke wedstrijd met het Nederlands Elftal brengt in ieder geval genoeg sensatie met zich mee! Momenteel zit ik met een glimlach dit bericht te typen, zeker met de gedachte dat Spanje alweer 2-0 achter staat. Dat zou betekenen dat Nederland en Chili nu al door zijn. Wow, gewoon wow!
Dag 5: Deze dag zijn we begonnen met quadrijden. We waren van plan om gisteren quad te gaan rijden, maar door weersomstandigheden was dit uitgesteld tot vandaag. Komen we daar om 10 uur aan, moeten we eerst tot 11 uur wachten op een andere groep van 3 personen die met ons mee zou gaan. Om 11 uur waren ze er nog niet, wilden we net gaan met ons tweeen en een gids, komt er een auto aan met jawel die 3 personen. Weer een kwartier wachten, voordat we eindelijk kunnen beginnen. Daarna zijn we dus met zijn 6en begonnen, Milo en ik achteraan zodat we af en toe (regelmatig) stil konden gaan staan voor een minuut. Niet om van het uitzicht te genieten, maar meer zodat we dan daarna eindelijk gas konden geven om de rest weer bij te halen. Maar goed dat wij niet met zn tweeen waren, want dan was deze 2 uur durende tocht, met trouwens een geweldig uitzicht op de top, binnen 15 minuten voorbij. Het stelde dus eigenlijk niet veel voor, maar we hebben het beste er van gemaakt. Daarna hebben we besloten om eindelijk eens een keer niets te doen en gewoon rust te pakken in plaats van de mentaliteit alles proberen te zien in zo weinig mogelijk tijd. Ik heb nu dus de tijd gehad om met mijn broertje en zusje te skypen als een van de laatste keren, de volgende keer kunnen we weer face to face praten. Daarnaast heb ik even met opa en oma kunnen bellen en kunnen horen dat alles met hun nog goed gaat. Morgen krijgen we te horen of de walvissentocht doorgaat of niet, hopelijk wel want die is al te vaak uitgesteld en in Kaapstad heb ik wel meer te doen. Ik zal me nog zo n 2 weken veilig houden en daarna kom ik weer fijn naar huis!
Dag 6: -. Walvissentocht afgelast, avondje gespind en voor de rest niks gedaan.
Dag 8: Gisteren hebben we nog de laatste dag rust gepakt, voordat we naar Kaapstad zouden gaan. Vanmorgen hebben we eerst eindelijk onze walvissentocht gedaan. Dit was een van de eerste tochten na een lange tijd van te slechte weersomstandigheden voor een walvissentocht. Binnen een half uur waren we al flink verwend, want we hadden een zonnevis, 2 soorten walvissen, een zeehond en een albatros gezien. Om de lijst af te maken moesten we nog pinguins, witte haaien en dolfijnen spotten. Achteraf hebben we alleen de dolfijnen niet gezien. Witte haaien hebben we gespot en we hebben een dode pinguin uit het water gevist. Daarna hebben we afscheid genomen van Milo's familie om vervolgens onze tocht naar Kaapstad te maken. Wat een uitzicht hebben we al gezien dit uur dat we buiten zijn geweest! Ik kan niet wachten om morgen wakker te worden en Kaapstad echt te gaan verkennen. Zoveel mensen die ooit in Kaapstad willen zijn geweest en momenteel zit ik hier gewoon, genieten dus. Morgen gaan we een wijntocht of proeverij doen en daarna gaan we het Nederlands Elftal kijken met een braai en wat bier. Voor de rest nog veel andere plannen, dus in het vliegtuig zal ik helemaal afgebrand zijn en lekker wat uurtjes slaap kunnen pakken hopelijk. Kaapstad, kan niet wachten om jou te verkennen!
Dag 9 of 10 ofzo: Uit verveling dan maar een update. Ik zit nu namelijk in de wachtruimte in het ziekenhuis en zijn al sinds 4 uur vanmiddag aan het stressen, want Milo voelt zich totaal niet lekker. Maar goed dat er met Milo relatief weinig aan de hand is, want 1 minuut geleden kwam er nog een totaal bebloede vrouw binnen met een man die blijkbaar nog geen tijd had om schoenen aan te trekken. En de hele familie erachteraan nu. Vandaag zijn we dus naar Robbeneiland geweest en wat een dag hadden we gekozen, het was heerlijk warm. De verhalen en de gedachte bij Robbeneiland waren leuk, maar het eiland zelf was niet zo bijzonder helaas. Maar we gaan deze week gewoon alle touristische attracties af, bijzonder of niet. Morgen even kijken wat we gaan doen, want Milo en de collega van Milo zijn plotseling ziek. Misschien was het het vlees van gisteren en blijkt dus dat mijn immuunsysteem prima is. Vanavond weer slapen op dat gruwelijke bed dat er gewoon prima uitziet, maar waar we elke ochtend met spierpijn door wakker worden. Goede slaaprust neem ik in Nederland wel weer dan. Zelfs gisteren na de nodige alcohol, kon ik nog niet pitten. Ik wacht nu nog maar even in de wachtkamer en straks maar weer proberen te slapen, anders een bank opzoeken.
1 Dag na gisteren: Vanmorgen zijn we eerst naar het ziekenhuis gegaan om de resultaten van Milo op te halen. Daarna zijn we naar het aquarium geweest en hebben we de hop on hop off bus gedaan. Op de "mooie mensen" en "van achter de zonnebril naar bruingezonde lijven kijken" na viel deze tocht een beetje tegen, maar we kunnen zeggen dat we kaapstad hebben gezien. Daarna hebben we (weer) geprobeerd wijn te proeven. Nou ja ik heb het geprobeerd, de rest ging met flessen wijn naar huis. Vervolgens zijn we wat gaan drinken in hooters om vervolgens mitchells laatste avondmaal in zuid afrika te eten...
Nog 5 dagen: Vandaag zijn we met slechte weersvoorspellingen en hopend op goed geluk vertrokken naar Boulders Beach en daarna naar Kaap de Goede Hoop en Cape Point. Hier hebben we als echte toeristen een aantal foto's gemaakt. Alleen jammer dat we de meeste omgevingen nooit zo mooi op foto kunnen vastleggen dan dat ze in werkelijkheid zijn. Zelfs de bus met japanners en chinezen zal dit niet gelukt zijn. De laatste paar maanden hebben we echt veel gave uitzichten gezien, waardoor het al snel niet meer special lijkt. Daarom maar met de gedachte dat we weer bijna in Nederland naar de Nederlandse bakstenen kunnen kijken, genieten van de laatste mooie natuur.
2 More days: Yesterday we went to the airport to check out how to get there and where to drop off our car on monday. It almost felt like we had to go back home, but nooo, on monday i will go there again and really leave back home. Actually we had quite an easy day yesterday and after that going to the airport we went shopping and going to a too fancy restaurant. Today we proved ourselves by climbing the Table Mountain instead of many people that take the cable trail up and down again. We ate good, we brought a lot of water and the weather was good so we were ready for the hike. But at the end everyone was happy to be down again after making 1000s of pictures of the beautiful views. Tomorrow our last full day in Cape Town, still not sure what to do. After that, back to my family and friends. What a time it was and what a time it will always be in my mind.
En nu, dit verhaal typende ben ik gewoon weer thuis! Gisteren een geweldige “onverwachtte” welkom thuis party gehad. Eerst met de familie naar Tin-Sun en daarna stonden in een keer mijn vrienden op de stoep. Vanavond komt de familie nog langs en dan voel ik me weer helemaal thuis, wat kan het toch snel gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
