Week 7: Veel zien, weinig slapen.

Week 7: Het weerzien met mijn ouders.

Hallo iedereen,

mijn ouders zijn langs geweest de laatste 2 weekenden en het was druk! Veel dingen zien en weinig slapen is het motto van dit reisverslag. Onderwijl ik dit reisverslag typ, liggend in bed, vraag ik me af op ik niet beter kan gaan slapen. Maar laat ik toch maar doorgaan met typen, nu ik eenmaal bezig ben.

Ik ga jullie nu vertellen over mijn 2 weekenden met pap en mam, want gedurende de weken gebeuren er niet meer zo’n noemenswaardige dingen.

Zaterdagochtend stond ik op het voetbalveld, toen ik in een keer “Meneer van Berlo” hoorde. Mijn ouders waren gearriveerd. Helaas kreeg ik ’s ochtends te horen dat ik geen competitiewedstrijden mocht spelen, omdat ik niet van Zuid-Afrika was. Normaal was er wel iets te regelen met de pasjes, maar aangezien ik de enige blanke was, kon ik niet voor iemand anders doorgaan.

Nadat ik bijgepraat heb met mijn ouders en mijn team met 3-0 heb zien winnen, was het tijd om gids te spelen. De belangrijkste dingen waar ik wekelijks mee te maken heb/had wou ik graag aan mijn ouders laten zien, om hun de indruk te geven hoe het leven in Zuid-Afrika is en dat ik veilig ben. Van het VUT stadion, zijn we naar de residents gegaan, om vervolgens mijn school te laten zien. Daarna zijn we zelfs nog naar de Pick ’n Pay gegaan om daarna vriendelijk welkom te worden geheten door het guesthouse waar we de eerste week zijn verbleven.

’s Avonds hadden we nog wat tijd over, dus zijn we naar het Emerald Resort Casino gegaan. Dit was een van de dingen die ik zeker nog een keer wou doen, dus het kwam goed uit dat we hier nog even tijd voor hadden. Echt een plek om met wat vrienden een hele dag door te brengen. Nu heb ik in de korte tijd die we hadden even rondgekeken, een kleine hoeveelheid geld vergokt en voornamelijk veel gegeten van het buffet.

De volgende dag zijn we als echte toeristen weer vroeg opgestaan, zodat pap en mam zoveel mogelijk van mijn ervaring mee krijgen. De dag begon met een heel indrukwekkende fietstocht door Soweto, de grootste township van heel Afrika. Vooral het arme gedeelte van de township is heel speciaal om mee te maken en doorheen te lopen / fietsen. Iedereen wou met ons op de foto, iedereen wou wat woorden met ons uitwisselen, het leek wel of wij de attractie waren. In ieder geval heel apart om te zien hoe kleinschalig, armoedig ze leven in zo’n gebieden. Dat zou in Nederland dus echt niet kunnen. De reden dat er veel misdaad is in zo’n arme gebieden komt door het feit dat een hoog percentage van de mensen alcohol en- of drugverslaafd is. Overal in Zuid-Afrika is geld een belangrijke factor. Geen wonder dat de alcohol die we kregen niet te drinken was. Bier in melkpakken van 1 liter, die nog geen 50 eurocent kostte. Geef mij maar een geïmporteerde Heineken.

2 Slokken bier, Afrikaanse PaaP met koeienhoofd, Skhambani en 100 foto’s verder zijn we naar het Apartheidmuseum gegaan. Interessant voor 30 minuten, maar daarna liep ik als een zombie rond in het museum. Had ik het gisterennacht maar rustiger aan gedaan! Daarnaast viel het weer ook nog eens vies tegen. Ik ben bang dat pap en mam het Nederlandse grauwe weer hebben meegenomen naar Zuid-Afrika.
Doordeweeks heb ik nog wat Afrikanen blij gemaakt met al het Nederlandse snoepgoed dat pap en mam hebben meegenomen. Alhoewel blij? WTF is dat zwarte spul, dat spul is niet te vreten (drop). Please give me some sweets next time.

Vrijdagavond zag ik mijn ouders weer en hebben we samen wat gegeten in een Afrikaans Steakhouse. Zaterdag zijn we de hele dag naar Pretoria geweest, de hoofdstad van Zuid-Afrika. We hebben het voortrekker monument, Paul Krüger Statue, de rechtszaal waar Nelson Mandela is veroordeeld, Nelson Mandela Statue, de Union Building en een dam gezien. Het is voornamelijk grappig om te zeggen hoe vaak de Zuid-Afrikanen ons te slim zijn afgeweest. Elke keer iets kopen, wat we eigenlijk niet wilden hebben. Zitten we dan opeens met 4 hoeden in de auto en een portemonnee die een stuk leger is. Hoeden? Ik bedoel als we dan nog iets nuttigs hebben, maar nee hoor, ze hebben ons gewoon nutteloze hoeden verkocht!

Na deze dag hebben we nog iets gedronken in M Café. Zondag hadden we ’s ochtends een voetbalwedstrijd op het programma staan, ’s middags een boottrip met eten en ’s avonds zouden pap en mam weer terugvliegen naar Nederland. Aangezien het zo’n slecht weer was in Vanderbijlpark ging de voetbalwedstrijd en de boottrip echter niet door. We zijn gevlucht naar een gebied tussen Johannesburg en Pretoria, waar het toevallig wel mooi weer was, om daar naar het Lion Park te gaan. Dit was Milo’s en mijn eerste safari! Pap en mam waren het Krüger National Park gewent, dus zij hebben deze dag maar van de zon genoten. Terwijl Milo en ik van alle dieren foto’s probeerden te maken. We mochten zelfs met leeuwen knuffelen!

En toen kwam er een einde aan dit reisverslag en mede aan de tijd die ik met pap en mam heb kunnen doorbrengen. Het was super gezellig, leuk jullie weer gezien te hebben en bedankt voor de 2 weekenden. Ik ga het hier zeker nog naar mijn zin hebben de resterende tijd. Nog zoveel te zien, nog zoveel te doen. Ach wat heb ik het goed!

Kevin